Еліміздегі орамал мәселесін көтеретін және талап ететін азаматтардың өздері де әр алуан. Оның негізгісі деструктивті діни ағымдар тарапынан жасалынатын іс-әрекет. Мектеп табалдырығындағы орамал дауының бір шетін ашып қарасаң белгілі бір діни ағымға тиесілі азамат екендігі анықталады. Өрімдей жасқа өзінің діни идеологиясын тықпалап, балалардың миын ашытып жатқан түрлі дін ағымын ұстанушы азаматтарды көзіміз көріп, құлағымыз да естіп жүр.
Дәстүрлі дінді ұстанушы азаматтардан бұл мәселе көтеріліп жатады. Бірақ арнайы ақпараттық-түсіндірме жұмыстары жүргізілгеннен кейін діннің негізі сыртқы формада емес ішкі рухани талпыныста екендігін аңғарып еліміздің заңына бағынып жатқан азаматтар да аз емес. Деструктвиті діни ағым мүшелері қоғам арасында бүліктер шығарып, мектеп табалдырығын білім алатын емес, дау тудыратын жер де етіп алғандары да кездеседі.
Біз бір дүниені түсінуіміз қажет. Қазақстан Республикасы бір ғана дін немесе бір ұлттан тұратын мемлекет емес. Еліміз сан алуанды мемлекет. Еліміздің ірі мегаполистерін және үлкенді-ірілі қалаларды қарасақ жағдай мүлдем өзгеше. Мемлекет егер де діни конфессияларға қатысты киім элементтеріне рұқсат берсе, мектеп білім ошағы емес, таза діни тартыс дискуссия алаңына айналады. Мысалы бір сыныпта жиырма оқушы оқиды деп алсақ үлкен қалаларда бір сыныпта түрлі ұлт өкілдері мен қатар түрлі дінді ұстанатын оқушылар да бар. Бірі ислам дініне қатысты киім үлгісін тұтынса, бірі христиандық, бірі иудейлік, бірі басқа бір діни ұйымға тиесілі киім үлгісін киді делік, бұл жерде ешқандайда бір білім мен тәрбие ордасы емес, бір-бірін жек көретін тек өзінің ғана дінін дұрыс санайтын өшпендігі басым жастарды тәрбиелеуіміз мүмкін. Бұл процесс өз кезегінде радикалды көзқарастарға алып келуі мүмкін. Бұл ортада үлкен хаос болады…
Оқи отырыңыз...
