Бүгін көшеде кездейсоқ кездескен әжейдің сөздері әлі ойымнан кетер емес.
Айдың аяғы газдың ақшасын төлейін деп барған едім, есік алдынан таяққа әзер сүйеніп тұрған әжейді байқап, қасына барып көмек керек пе деп сұрадым. 80 демін деген әжей жылауғада шамам жоқ деп күбірлей сөйледі. Көздеріндегі мұң анық көрініп тұрғандай. Уйіңізге бара жатсаңыз жеткізіп салайын деп қолтығынан демедім. Сол маңайдағы уйлердің бірінде тұрады екен. Қолтығынан демеп жалғыз аяқ жолмен ақырын адымдай бастадық. Қысқа ғана жолда біраз әңгімелесіп үлгердік. Отын судың ақшасын сізден басқа төлейтін адам жоқ па деп сұрауға ынғайсыздандым. Парияда жұмыс жасадым, он екі балалы болдым деп жалғады әңгімесін. Шал 45 жыл бұрын қалың баланы маған тастады да О дүниеге кете барды деді. Балаларымды оқыттым, тоқыттым қатарынан кем қалдырмайын деп жұмыс жасадым. Бірақ шал кеткен соң көп ұзамай улкен ұлым көлік апатынан көз жұмды, деп көзін орамалының ұшымен сүртіп біраз үнсіз тұрып қалды. Мен тіпті не айтарымды білмедім. Араға екі жыл салып одан кейінгі ұл айықпас дертке шалдығып бір жылға жетер жетпес уакытта ағасының артынан кете барды. Есеңгіреп қалдық қой. Есімізді енді жинап келе жатқанда кіші ұлым істі болды. Неге мен, неге менің балаларым деп жылайтын болдым. Қазыр ол балаңыз аман ба деп сұрадым мен де. 7 жылдан кейін шықты гой, бүйрегі жарамай инвәліт болып қалды, ауыр жұмысқа жарамай. Қыздың екеуі байға тиіп жолы болмай жылап қайтып келді. Еееее бұл өмірде не көрмедім деп бір күрсініп алды. Ол кезде ауылда тұратын едік, содан бір көршім келіп, қайғыдан арылмадың гой көрші ауылдағы тәуіпке барып бір дем салдырып, тазалансаңшы деген соң көп кідірмей бардым. Барсам улкен ер адам, кел сені күтіп отыр едім дегенде мені қайдан біледі деп таң қалдым. Барлық жағдайымды айтып түсіндірдім. Бір кезде күбірлеп бірнәрселер оқи бастады, басын алай-бұлай шайқап қояды арасында. Бір уақытта, қарағым, жас күніңде өзіңдей бір келіншекті қатты ренжіткен екенсің, соның кеудесіндегі назасы мен көзіндегі жасы саған қарғыс болып тиген. Қолымнан келгенше көмектесейін, дегенмен барып сол адамның кешірімін алғаның дұрыс болар деп ұзақ уақыт дұға оқыды. Мен болсам нақты кімді қатты ренжіткенімді есіме түсіре алмадым. Жас кезімде шәлкей мінезіммен әркімді менсінбей, көңіліне қарамай тік сөйлейтін едім. Сен кыз көп көкіректене берме дегендерде болатын еді. Әттен-ай, деп қолы дірілдеп кетті.
Содан бері отбасыма келген бақытсыздықты өз мінезімнен таптым ба деген ой күндіз түні мазалаумен келеді. Әрбір күні Алладан ренжіткен адамдарым болса кешірімін бере гөр деп тілеймін, деп дауысы дірілдей шықты. Біртүрлі аяп кеттім әжейді. Ешкімді ренжітпе, ешкімге ренжіме деп қолымды алды. Жақсы деп сәл ғана жымидым. Әжейді үйіне кіргізіп жіберген соң көңілім бір түрлі құлазып кетті. Отбасымызға, бала-шағамызға жамандық жоламасын деп тілейміз гой әрқайсымыз. Десе де өзгені ренжітіп наласына қалмайық. Мені ренжіткен адамдарды кешірдім, мен ренжіткен болсам кешіріңіздер.
