Тәуелсіздігімізді алғаннан кейінгі ең алғашқы болып қабылданған заңның бірі – 1992 жылы «Діни сенім бостандығы мен діни бірлестіктер туралы» заң, 2011 жылы 11 қазанда «Діни қызмет және діни бірлестіктер туралы» заң қабылданған болатын. Қазіргі уақыттағы дін мен мемлекеттің байланысының қандай екендігі «Діни қызмет және діни бірлестіктер туралы» заңның 1 – тарауы, 3 – бабына сәйкес көруге болады:
Мемлекет діннен, дін мемлекеттен бөлінген және ешбір дін мемлекеттік немесе міндетті дін ретінде белгіленбейді;
Мемлекетіміздің білім беру саласы мен тәрбиелеу жүйесінде діни білім беру ұйымдарын қоспағанда, діни бірлестіктерден және діннен бөлінген;
Еліміздің діни қызмет туралы заңына толықтырулар мен өзгерістер енгізуі аумалытөкпелі замана тынысынан туындауда. Елдегі мемлекет және дін қатынасының өзекті тұстары: зайырлы қағиданы сақтау және нығайту, ар-ождан бостандығын қамтамасыз ету, тоталитарлық радикалды идеология және деструктивтік діни ағымдармен күрес, сыртқы діни ықпалды тежеу механизмдерін жетілдіру, діннің саясилануының алдын алу, дәстүрлі діндарлық мәдениетінің сапалық тұрғыдан өсуін қолдау және жоғары руханилықты жетілдіру.
Ең маңызды мәселелердің бірі бойынша ешкім өзінің діни нанымдарының себептері арқылы Қазақстан Республикасының Конституциясы мен заңдарына көрсетілген міндеттерден бас тартуға құқығы жоқ делінген.
Мемлекетіміздегі діни қызмет саласындағы реттілік уәкілетті орган және дінтану сараптамасы арқылы жүзеге асырылады. Негізінен уәкілетті органның атқаратын бірнеше қызметтері бар:
— дiни бiрлестiктермен өзара iс-қимыл саласындағы мемлекеттік саясаттың негiзгi бағыттарын қалыптастыруға және iске асыруға қатысады;
— республикадағы діни ахуалды зерделеуді және талдауды жүргізеді;
— дiнтану сараптамаларын жүргізуді қамтамасыз етедi;
— шет мемлекеттердiң діни қызмет саласындағы уәкілетті органдарымен ынтымақтастықты ұйымдастырады және жүзеге асырады…