Бұрынға ата-бабаларымыз ешқашан балаларын рұқсат етілмеген (ұрланған, біреуден зорлықпен тартып алынған, бисмилләһсіз сойылған, белгісіз жақтан келген) тамақпен тамақтандырмаған. Тіпті қасиетті кітап Құран Кәрімнің өзінде Алланың рұқсат еткендерінен жеңдер, тыйым салғандарынан тыйылыңдар делінген. Яғни үнемі адалдан ішіп, адалдан киіну керектігі жайлы айтылған. Оның мәнісі неде? Бойындағы қаны адал адамнан адал қызметкер пайда болады. Егер адамның жүрегінде арамдық болмаса, ол қазіргі адамдар жасап жатқан қиянатшылдық, жемқорлық, өсімқорлық, сыбайластық сияқты әрекеттерден аулақ болады. Осы орайда пайғамбардың (с.а.с.): «Адамның денесінде бір кесек ет бар. Сол ет таза болса, барлық дене таза болады, сол ет ластанса, барлық дене ластанады. Ол – жүрек» деген сөздері есіме келіп отыр. Яғни, адамның адал болуы, адал қызмет етуі осы жүректен бастау алады деп ойлаймын. Сондықтан еліне адал қызмет ететін ұрпақ тәрбиелегіміз келсе, ең алдымен, олардың жеген тамағы мен сол тамақтың әсерінен жүрекке тигізген пайдасына назар аударумыз қажет сияқты.
Адал қызметкер болу – тек өз ұлтыңды жақсы көріп, соларға адал қызмет көрсету емес. Біздің еліміз көпұлтты мемлекет болғандықтан, еліміздің дамуы үшін басқа ұлт өкілдері де аянбай еңбек етуде. Басқа ұлт өкілдерінің қазақ жеріне келіп қоныстануына, қазіргі ұрпақ кінәлы емес, ол өткен тарихтың ізі. Бірақ орыс та, ұйғыр да, неміс те қазақ елінінің құдығынан су ішіп отырғандықтан ішкен суына түкірмесі анық. Сондықтан барлық адамзатты бірдей жақсы көруіміз керек. Түптеп келгенде барлығымыз бір Адам атаның ұрпағымыз. Тек қана түріміз бен, тіліміз басқа.
Ойымды қорытындылайтын болсам, адал қызметкер болу үшін соғысқа барып ерлік жасаудың қажеті жоқ. Бауыржан Момышұлы ағамызша айтсақ: «Барлық халық пен ұлт – барлық ұлы мен тамаша нәрселерді жасауға қабілетті, әрбір азамат өз ұлтын сүюге тиіс және өз ұлтына деген терең сүйіспеншілігі мен мақтаныш сезімі арқылы басқа ұлттарды танып, құрметтеп, оларды сүйе білуі тиіс». Яғни, еліміздегі ұлтаралық достастық, бейбітшілік және келісімнің көрінісі – өз еліңді, жеріңді, сол елде өмір сүріп жатқан адамдар мен жан-жануарларды сүю.
ДІНТАНУШЫ МАМАН Д. АМАНОВ
