Қазақта «Жеті атасын білмеген – жетесіз», «Жеті атасын білмеген – жермен тең» деген сөз орамдары бар. Бұл сөз орамдары тек қана жеті атасын білуді меңзеп тұрған жоқ, өзінің арғы тарихын, яғни қазақтың ұлан байтақ жерін қасық қаны қалғанша қорғап, бізге аманат етіп қалдырған ата-бабамыздың ерлігін білу, солардың ерлігін ұрпаққа өлең-жырларына арқау еткен ақын-жазушы, жыршы, жырауларымыздың өлең, дастандарын жаттау, кешегі репрессияда қаза болған қазақ зиялылары мен желтоқсанда тепкіленіп, шаштан жұлынған аға-әпкелеріміздің аруағын бас ию, кешегі аштықтан бұратылып, осы күнді армандап кеткендердің арманын жалғастыру. Иә, тарих қойнауына бір сәт көз жүгіртсең, бүтін бір қазақ елінің талай-талай белестерден өтіп, сол белестен өту жолында неше түрлі құрбандық бергенін көресің. Өткенге көз жүгірту арқылы – қазіргі бейбіт өміріміздің, тәуелсіздіктің бал дәмін сезінеміз.
Бүгінгі тарих – өткен тарихтың жалғасы. Сондықтан өткен тарихымызды білу – елін, жерін сүйетін, тіпті сүймейтін де әр азаматтың парызы, борышы, міндеті. Тарихқа көз жүгірте отырып, өз еліне, жеріне адал қызмет еткен ағаларымыздан үлгі алуымыз қажет. Кешегі елін сатып, махаббатты бірінші орынға қойып, Қалмақ қызымен қашпақшы болған Нояндай туған інісін өз қолымен өлтірген батыр Баянның іс-әрекеті – еліне адал қызмет ете алмай жүрген кейбір тұлғалар үшін өте үлкен үлгі-өнеге деп ойлаймын. Тарихта аттары алтын әріппен жазылған ағаларымыздың ерлігі мен халық алдындағы атқарған адал қызметтерінің арқасында қазіргі Қазақ мемлекеті құрылып отыр. «Бөлінгенді бөрі жейді» дегендей, өзіміз «үй ішінен үй тігіп» біріміз алға, біріміз артқа тартсақ күйреп қаларымыз анық.
Елге адал қызмет ету – әркімнің өз отбасынан бастау алады. Себебі, ата-ана балаларын адалдан тамақтандырса, адал тамақты жеп өскен ұрпақтан ертең Отанға адал қызмет ететін тұлғалар тәрбиеленіп шығады…
Оқи отырыңыз...
