Ол жерде сабақ өткен, күнделікті, әлеуметтік және саяси сұрақтар талқыланған. Сондықтан мешітте балалар көп болған. Солай олар қоғамдық өмірде туындайтын қажеттіліктерді көрген, тақуа адамның қандай болатынын және оған қандай міндеттер жүктелетінін біліп өскен.
Қалалық жерлерде баласына алаңдаушылар көп екені баршамызға мәлім. Өйткені қалалық жердің мешіті де үлкен болғандықтан мешітке жамағат та көп жиналатыны белгілі. Алайда, оларды түгел қадағалауға жалғыз имамның мүмкіндігі бола бермейді. Сондықтан, мешітке алғаш қадам басқан баланы тек әкесі немесе ағасы, жанашырларымен барғаны дұрыс.
Сонымен қатар мешіт имамымен таныстырып қойса артықтық етпейді. Қазіргі таңда өздеріміз білетіндей 2-3 мың адам сыятын үлкен мешіттерде жаңадан кірген бала түрлі ағымдардың өкілдерінің қармағына түсіп кетуі де мүмкін. Осындай ниеттегі кісілердің қоршауында қалса, теріс жолға түсіп кетуі де мүмкін. Осындайлардың кесірінен не жаман, мешіт жаман, кім жаман, имам жаман, деген көзқарас қалыптасатыны белгілі.
Көңілді құлазытатын да жағдайлар кездесетіні белгілі. Мешіт әдебін сақтамау, мешіт ішінде ерсілі-қарсылы жүру, тамақ ішу т.б әрекеттерді байқап қаламыз. Мұндай жағдайлар мешіттің жұмысы мен беделіне нұқсан келтіреді. Сол себепті еліміздегі барлық ғибадат үйлерінде мешіт әдептері сақталғаны абзал. Мешітке келген адам мешіттің тәртібін де қатаң сақтаса аяқ киімдерін шешіп, арнайы сөрелерге қою қажет. Мешіт ішіндегі нұсқаулықтармен танысып, мешіт ішіндегі әрбір белгілерге мән бергені абзал. Мешіт ішіне тамақ (сусын) алып кіруге, тамақ ішуге, қоқыс тастауға, мешіт мүлкін сыртқа шығаруға, мешіт ішінде өзге істермен шұғылдануға, сауда жасауға, дауыс көтеріп сөйлеуге, жүгіруге, құлшылық жасап, Құран оқып жатқан адамдарға кедергі келтіруге болмайтынын балаларына әрбір ата-ана ескертсе…
