Түркістан топырағына еңбегі сіңген жандардың қатарында жоғары санатты инфекционист-дәрігер, ҚР Денсаулық сақтау ісінің үздігі Мүтабар Бекқызы Шерметованы әбден айтуға болады.
Мүтабар Бекқызын Түркістанда танымайтын, білмейтін адам жоқ. Және кім болса да оның есімін асқан құрметпен, ерекше сыйлас көңілмен атайды.
Түркістан қалалық орталық ауруханасының жұқпалы аурулар бөлімінің меңгерушісі болып еңбек ететін білікті дәрігер көпшіліктің мұндай ықылас-ниетіне, атақ-абыройға денсаулық саласындағы үзбей атқарған ұзақ жылғы еңбегінің, кәсіби біліктілігінің арқасында жетіп отыр. Ақ желеңді абзал жан өзінің шипалы емімен, білімімен тек Түркістанға ғана емес, облыс көлеміне де танымал.
Бірде Шымкент қаласының жетекші гепатологтарының бірі Татьяна Диденконың Мүтабар Бекқызының амандығын сұрап, атына айтқан жылы лебізі де ойыма оралып отыр. Кәсіби білігіңді тек сырқаттар ғана емес, аға әріптестерің де бағалап жатса нұр үстіне нұр емес пе?!
Қоғамымыздың ең басты байлығы — адамдар денсаулығына қатысты бұл саланың күрделілігі ежелден белгілі. Ал, соның ішіндегі ең өзекті де, тіпті дәрігерлердің өз өміріне де қауіп төндіретін, ұстараның жүзіндей лыпылдап тұратын жұқпалы аурулар саласында табан аудармай отыз бес жыл қызмет істеудің қиындығын басынан өткен адам ғана білсе керек.
Әлі есімде, жер-дүниені сансыратқан пандемияның азабын тартқандар қатарында мен де ауруханаға түсіп, қиналып жатқан күндер еді. Таңертеңгілік дәрігерлер тексеруіндегі құраммен Мүтабар Бекқызы да келді палатамызға. Сонда менің жүзімнен үрей байқаған ол: «Апай, қорықпаңыз! Біз сізді бермейміз ешкімге де. Әлі-ақ аттай шауып кетесіз», — деген жылы сөздері, жылылық шашқан жанары, жағымды даусы жадымда жатталып қалды…
